Η ΠΙΣΤΟΠΟΊΗΣΗ DULV ΚΑΙ PARAMOTOR

[aris]

Η ΠΙΣΤΟΠΟΊΗΣΗ DULV ΚΑΙ PARAMOTOR

http://www.paramotormag.com/articles/173/

Μια προχειρη μετάφραση απο μεταφραστη



Ο Marcus King ερευνά την DULV και ανακαλύπτει πώς λειτουργεί το τρέχον σύστημα πιστοποίησης. Με την πιστοποίηση αυτήν την περίοδο ένα τέτοιο σημαντικό ζήτημα για τον αθλητισμό μας έχουμε αποφασίσει να δημοσιεύσουμε το άρθρο από το θεμα 3 του περιοδικού Paramotor εδώ πλήρως.

Με πολύ ενδιαφέρον για τα τρέχοντα συστήματα πιστοποίησης, και τις κλήσεις από πολλους για τις εξεταστικές διαδικασίες της EN για να καλύψουν και να φροντίσουν για τα φτερά paramotor επίσης, το γεγονός ότι υπάρχει ήδη μια συγκεκριμένη πιστοποίηση paramotor σε ισχύ αγνοείται συχνά. Το DULV, η γερμανική υπερβολικά ελαφριά ένωση, έχει ένα τρέχον σύστημα πιστοποίησης paramotor, που είχε για πολλά έτη.
Νομική απαίτηση στη Γερμανία, οι εξεταστικές διαδικασίες DULV είναι σχεδόν η ίδια όπως εκείνοι του DHV, ο γερμανικη ένωση ανεμόπτερου, το της οποίας το σύστημα πιστοποίησης έχει γίνει αποδεκτό ευρέως ως διεθνή πρότυπο για τα ανεμόπτερα.
Συνδυάζοντας τη σε βάθος γνώση και την εμπειρία και από το ανεμόπτερο και από τις εξεταστικές διαδικασίες ULM, σίγουρα το DULV είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε; Αλλά χαρακτηριστικά, τα πράγματα είναι πάντα λίγο πιό περίπλοκα από ότι εμφανίζονται με την πρώτη ματιά.
Πολλές επιχειρήσεις έχουν επιλέξει να χρησιμοποιήσουν τις νέες EN δοκιμές ανεμόπτερων στα φτερά τους ως τρόπο της παρουσίασης αποδείξεων για την ικανότητα προς πτήση και την ασφάλειά τους. Αλλά, ως lars Pongs, το κεφάλι στην ταλάντευση, επισημαίνει, "όταν εξετάζεται ένα φτερό paramotor με trimmers από την EN που πετά χωρίς μηχανή στην κορυφή της δηλωμένης σειράς βάρους, και δεν υπάρχει καμία απαίτηση να εξεταστεί το φτερό με trimmers ανοικτά. Στην πραγματικότητα εντούτοις, οι πιλότοι πετούν συχνά τα φτερά τους μέχρι 20 κλ πέρα από την επικυρωμένη και δοκιμασμένη σειρά βάρους και χρησιμοποιούν trimmers επίσης, απλά επειδή είναι εκεί. Μπορείτε επίσης να πάρετε κάποια πιστοποίηση για heater insulation και να πείτε οτι απευθύνετε στο φτερό, είναι χωρίς νόημα."
Lars θίγει ένα σημαντικό θέμα, εάν απονέμετε πιστοποίηση σε ένα προϊόν χωρίς δοκιμή του στην πιό επικίνδυνη διαμόρφωσή της - με πλήρη ταχύτητα και υπερφορτωμένη – κάνει την πιστοποίηση να εχει οποιαδήποτε αξία για τον πιλοτο παραμοτερ;
Στη Γερμανία, μετά από την άρση των ελέγχων των microlights το 1998 [ τα paramotors ταξινομούνται όπως τα microlights στη Γερμανία ] οι πιλότοι πρέπει να πετάξουν με τον εγκριμένο εξοπλισμό, σύμφωνα με το νόμο. Αυτό είναι παρόμοιο με την κατάσταση στο ανεμόπτερο όπου οι γερμανικοί πιλότοι υποχρεώνονται από το νόμο για να πετάξουν τα επικυρωμένα φτερά, η των οποίων νομιμοποίηση έχει εκδοθεί από DHV. Εξίσου, το DULV είναι η μόνη οργάνωση που μπορεί να εκδώσει τη νομιμοποίηση στη Γερμανία για τα paramotors. Υπό τις παρούσες συνθήκες, το γερμανικό DULV είναι αυτήν την περίοδο το μόνο σώμα πιστοποίησης στον κόσμο που εξετάζει τα φτερά κάτω από τη δύναμη, αλλά και αυτο πώς λειτουργεί, δεν είναι το σύστημά τους καθόλου καλύτερο από την EN;
Το DULV εξετάζει και τα φτερά και τις μονάδες δύναμης και εκδίδει μια νομιμοποίηση για τον εξοπλισμό ως συνδυασμό.
DULV η κύρια δοκιμή ο πιλοτος Stephan Schuler εξηγεί: "Στη Γερμανία είμαστε μόνο ικανοί να πιστοποιήσουμε ή να εκδώσουμε τη νομιμοποίηση για τα πλήρη microlights, όχι για τα μέρη τους, [ ένα φτερό θεωρείται ακριβώς μέρος του συνδυασμού ] επομένως χρειαζόμαστε τις πτήσεις δοκιμής συμβατότητας για να εγκρίνουμε την ικανότητα προς πτήση ολόκληρου του συστήματος.
"Επειδή οι μηχανές έχουν τη διαφορετική ώθηση, κλείνουν και κρεμούν τα σημεία και, όταν πετούν σε συνδυασμό με τα φτερά που έχουν τα τους ευρέως διαφορετικά λόγους διάστασης, σχεδιαγράμματα και τα μήκη γραμμών, τα αποτελέσματα μπορούν να ποικίλουν πολύ."
Σημείο που λαμβάνεται, αλλά που δέχεται ότι οι δαπάνες που περιλαμβάνονται στην πιστοποίηση κάθε πιθανού συνδυασμού φτερών και μηχανών θα ήταν απαγορευτικές, είναι το τρέχον σύστημα το φτερό και τη μηχανή ως χωριστά συστατικά αποτελεσματικό και αξιόπιστο;
Στο DULV, οι μηχανές και τα φτερα υποβάλλονται σε μια σειρά δοκιμών δύναμης και απόδοσης. Η ίδια η δομή πρέπει να έχει μια ασφαλή φόρτωση παραπάνω από 4 G, αλλά το μέταλλο και τα σύνθετα συστατικά απαιτούνται για να αντισταθούν τις δυνάμεις μέχρι 6 G. Το φτερο εξετάζεται σε μια μέγιστη δύναμη 8 G χρησιμοποιώντας τα ίδια μακρά καθιερωμένα πρωτόκολλα όπως τα DHV. στηρίγματα εξετάζονται επίσης στο ένα και τους μισούς χρόνους η μέγιστη περιστροφή/λεπτό της μηχανής για να σιγουρευτούν ότι είναι δομικά υγιή.
Εκτός από τις μέγιστες δοκιμές πίεσης, η μονάδα μηχανών πρέπει επίσης να έχει μια δοκιμή κούρασης εκατό-ώρας που τεκμηριώνεται από τον κατασκευαστή μαζί με μια σύνθετη δοκιμή εκπομπής θορύβου που αναπτυγμένος από το DULV. Αυτό μιμείται το υγιές επίπεδο της μηχανής στην πλήρη ρυθμιστική βαλβίδα 150 μ επάνω από το έδαφος και οι μηχανές δοκιμασμένες δεν επιτρέπονται για να υπερβούν 60 DB. Η τελική δοκιμή μηχανών είναι μια πτήση από έναν από τους πιλότους δοκιμής DULV.
Όταν τα φτερά paramotor υπάρχουν διάφορα σενάρια που μπορούν να ισχύσουν.
Τα "φτερά μηχανών πρέπει να έχουν μια ελάχιστη φόρτωση φτερών 4,5 κλ/m²." Lars πηγαίνει για να εξηγήσει, "εάν η φόρτωση φτερών είναι λιγότερος, θεωρούνται μηχανή-βοηθημένα ανεμόπτερα και πρέπει να έχουν ένα πλήρες πιστοποιητικό DHV καθώς επίσης και DULV που πετιούνται στη Γερμανία. Η φιλοσοφία είναι ότι τα μικρότερα ανεμοπλάνα [ με τις υψηλότερες φορτώσεις > δηλ. 4,5 κλ/m² φτερών ] είναι σταθερότερα, γρηγορότερα και έχουν τη λιγότερη τάση στην αρνητική περιστροφή. Τα αλεξιπτωτα με παραμοτερ είναι πιθανό να χρησιμοποιηθούν για την ελεύθερη πτήση, ή με τη μηχανή από αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στη Γερμανία πρέπει για να έχουν την πιστοποίηση DHV καθώς επίσης και DULV."
Για τα ιδιαίτερα φορτωμένα φτερά που δεν απαιτούν την πιστοποίηση DHV, ή προηγουμένως επικυρωμένα τα DHV φτερά που επεκτείνονται τη σειρά βάρους τους για παραμοτερ, μια νέα δοκιμή φορτίων 8 G στο νέο ανώτερο όριο βάρους θα πρέπει να περάσουν. Οι γραμμές υποβάλλονται επίσης σε μια δοκιμή 5.000 κάμψεων σύμφωνα με τις τρέχουσες διαδικασίες DHV.
Τα φτερά υποβάλλονται έπειτα σε μια σειρά δοκιμών πτήσης.Οι πρώτες σειρές πραγματοποιούνται στο μέγιστο βάρος απογείωσης που διευκρινίζεται για την τροφοδοτημένη πτήση, με οποιαδήποτε trimmers πλήρως ανοικτά, αλλά στην ελεύθερη πτήση – δηλ. χωρίς μια μηχανή.
"Αυτό πρόκειται να μειώσει τους κινδύνους για τους πιλότους δοκιμής μας," λέει το Stephan. "Η εστίαση αυτής της σειράς δοκιμής είναι στις δυναμικές αντιδράσεις του φτερού, έτσι εξετάζουμε την ασυμμετρική κατάρρευση, η μπροστινές κατάρρευση και τη αποκατάσταση του σπείραλ."
Εάν το φτερό περνά επιτυχώς τις ελεύθερες δοκιμές πτήσης εξετάζεται έπειτα κάτω από τη δύναμη, αυτές οι δοκιμές αναλαμβάνονται στο κατώτατο τέλος της σειράς φορτιου.
"Η κύρια εστίαση αυτών των δοκιμών είναι: βαθιά τάση στάβλων, αρνητική τάση περιστροφής, αντιδράσεις στο asymmetr ic collapse and spiral stability,” explains Stephan. Συνεχίζεται, "εξετάζουμε επίσης τη συμπεριφορά του φτερού στις στροφές κάτω από τη δύναμη και με trimmers ανοικτά και κλειστά, καθώς επίσης και πώς αντιδρά στην εφαρμογή της δύναμης."
Μέχρι τώρα τα φτερά είτε πέρασαν είτε απέτυχαν αυτές τις δοκιμές. Αντίθετα από τις δοκιμές ανεμόπτερων DHV, που έχουν έξι βαθμούς έτσι τους πιλότους καταλάβετε ποιο επίπεδο φτερού αγοράζουν, επικυρωμένα τα DULV ανεμοπλάνα ειπώθηκαν ακριβώς για να είναι κατάλληλα για τη χρήση κάτω από τη δύναμη ή όχι. Με την εισαγωγή του προηγμένου DULV πιστοποιητικού αυτό έχει αλλάξει και υπάρχουν τώρα δύο επίπεδα πιστοποίησης.
Με τις τυποποιημένες δοκιμές τα φτερά έπρεπε να ανακτήσουν από όλες τις καταστάσεις πτήσης χωρίς οποιαδήποτε πειραματική επέμβαση, αλλά η νέα προηγμένη κατηγορία επιτρέπει στον πιλότο για να επεμβει σε δύο από τους ελιγμούς.
Στην μπροστινή κατάρρευση, εάν το ανεμοπλάνο δεν έχει ανοίξει από το μέσα σε τρία δευτερόλεπτα, ο πιλότος έχει την άδεια για να χρησιμοποιήσει τα φρένα για να καθαρίσει την κατάρρευση. Το φτερό πρέπει έπειτα να ανακτήσει την κανονική πτήση με μια στροφή λιγότερος από 90 βαθμών. Μια παρόμοια δράση επιτρέπεται μετά από μια ασυμμετρική κατάρρευση. Εάν το φτερό δεν έχει ανοίξει μετά από ενάμισι δευτερόλεπτα ο πιλότος μπορεί να χρησιμοποιήσει τα φρένα για να σταματήσει τη στροφή και να ανοίξει το φτερό. Εντούτοις, εάν το φτερό παρουσιάζει οποιαδήποτε τάση να στρίψει, ή δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί, κατόπιν θα αποτύχει.
Έτσι, το DULV παρέχει ένα σύστημα που εξετάζει τη δομική ακεραιότητα των μονάδων και των φτερών μηχανών και τους υποβάλλει επίσης σε μια σειρά δοκιμών πτήσης. Σίγουρα αυτό είναι αυτό που ο αθλητισμός γενικά ψάχνει; Εντούτοις, εκεί μια μύγα στην αλοιφή. Αυτές οι δοκιμές είναι βασισμένες στις δοκιμές ανεμόπτερων DHV που εξετάζουν τις αντιδράσεις ενός φτερού στις καταστάσεις όπως μια κατάρρευση, όχι η ευαισθησία ή η αντίστασή της σε τους. Αυτές οι δοκιμές ευνοούν τα παραδοσιακά σχέδια ανεμόπτερων, παρά τη νέα γενεά των ανακλαστικών φτερών. Ο Mike Campbell- Jones του Paramania σχολιάζει: "οι οργανισμόι δοκιμων όπως οι DULV, DHV ή EN δεν εστιάζουν περισσότερο το ποσο δυσκολα ή ευκολα φτανει στην καταρευση αλλά απλά στην αποκατάσταση μετα την κατάρρευση και η – DULV ειδικά πρέπει ξέρω καλύτερα - αυτός είμαι πιθανό να βρίσκω τόν εαυτόν τους από τους βάθος και μεγάλος βάθος. Θα πηγαίνατε για έναν γύρο σε ένα αεροσκάφος που δεν ήταν εξετασμένο ποτέ για την pitch or roll stability?” {ποσο δυσκολα φτανει στην καταρευση}
Ο Stephan από τους μετρητές DULV, "αυτό δεν κάνει μια μεγάλη διαφορά εάν πετάτε από ένα βουνό ή με μια μηχανή. Μπορείτε να πάρετε μια κατάρρευση σε καθεμία κατάσταση εάν ο αέρας είναι ταραχώδης, και πρέπει να έχετε μια πιθανότητα να επιζήσετε. Η διαδικασία δοκιμής για όλα τα ανεμοπλάνα πρέπει να είναι κυρίως η ίδια."
Η πιστοποίηση των paramotors είναι πιθανό να συνεχίσει να είναι ένα πολύ σύνθετο και συγκινητικό ζήτημα. Ακόμα κι αν ο αθλητισμός στην Ευρώπη μπορεί να συνεργαστεί στη δημιουργία ενοποιημένων EN προτύπων φτερών paramotor με τον ίδιο τρόπο που το ανεμόπτερο έχει, η προστιθέμενη πολυπλοκότητα της ανάγκης να εξεταστούν οι μοναδικοί συνδυασμοί φτερών/μηχανών θα σημάνει ότι ένας τεράστιος αριθμός πτήσεων δοκιμής θα απαιτηθεί.
Προς το παρόν, το DULV προσφέρει το λειτουργικό, εάν περιπλέκεται, σύστημα. Μόνο όταν ένα τεράστιο ποσό εργασίας γίνει οι πιλότοι θα είναι σε θέση να απαντήσουν ειλικρινά στην ερώτηση: ` είναι αυτό το φτερό για paramotor;"

Την πλήρη τεκμηρίωση των πτήσων δοκιμων- μπορεί να την δείτε εδώ
http://www.paramotormag.com/downloads/DULV-tests-v14.pdf


http://www.paramotormag.com/articles/173/